Met de wagen

Vanuit Brussel: Grote Brusselse Ring: afslag 13 (Dilbeek) naar N8 richting Ninove. Bij N8: Ninoofsesteenweg: rechtsaf. Blijf deze weg volgen en sla nadien: rechtsaf voor centrum Borchtlombeek en Strijtem; linksaf voor centrum O.L.V.-Lombeek; rechtsaf voor centrum Pamel.

Vanuit Antwerpen: voeg in op A12 Antwerpen-Brussel. Neem afslag richting E40/E19 Gent. Voeg in op Grote Brusselse Ring. Neem afslag 13 (Dilbeek) naar N8 richting Ninove. Sla rechtsaf bij N8 (Ninoofsesteenweg). Blijf deze volgen en sla nadien rechtsaf voor centrum Borchtlombeek en Strijtem; linksaf voor centrum O.L.V.-Lombeek; rechtsaf voor centrum Pamel.

Vanuit Gent: Voeg in op A10/E40 richting Brussel. Neem afslag 20 (Ternat) naar N285 richting Edingen. Sla linksaf bij Assesteenweg (N285). Sla rechtsaf bij N8 (Ninoofsesteenweg). Blijf deze volgen en sla nadien: rechtsaf voor centrum Borchtlombeek en Strijtem; linksaf voor centrum O.L.V.-Lombeek; rechtsaf voor centrum Pamel.

Met de bus (De Lijn)

• Lijn 126: snelbus Brussel, Ninove (enkel voor Pamel)
• Lijn 127: Brussel, Liedekerke, Ninove (voor Pamel kerk, Strijtem kerk, Borchtlombeek kerk)
• Lijn 128: Brussel, Ninove (voor Pamel en Strijtem)

Meer info: www.delijn.be of de Lijninfo: 070 220 200

Met de trein

• Neem de trein tot Liedekerke. Vanuit Liedekerke is er aansluiting met de bus naar Borchtlombeek dorp (buslijn 355) en Pamel- en Ledebergdorp (buslijn 625).
• Neem de trein tot Ninove. Vanuit Ninove centrum is er aansluiting naar de dorpscentra van Roosdaal via buslijn 126, 127, 128.

Meer info: www.nmbs.be of tel: 02 528 28 28

Grotere kaart weergeven

Eikauter

Eikauter is een kouter begrensd door een eik. Eén van de hoogstgelegen punten van Borchtlombeek (ongeveer 75 m). Reeds vanaf 1635 wordt melding gemaakt van een windmolen.
In de Eikauter bevinden zich de hoeve van Claeys en de hoeve van Raspé. Deze laatste werd omgebouwd tot verschillende woningen. Tussen beide staat een Christus-aan-het-Kruis, een van de weinig restanten van een kruisweg die vroeger de gemeente sierde.

Stampmolen

Oude watermolen op de Lombeek. Het was eigenlijk een slagmolen waar olie geslagen of gestampt werd. De molen was oorspronkelijk in het bezit van de abdij van Ninove.

Berchem: Berchembos

Het Berchembos is 8 ha groot en maakt deel uit van een Kolenwoud dat zich tweeduizend jaar geleden over onze streken uitstrekte. Hiervan maakten ook het Neigem-, het Haller-, het Buggenhout-, het Kraveelbos en het Zoniënwoud deel uit. De hoogteligging schommelt tussen 90 en 35 m boven de zeespiegel. De bodem bestaat uit zand en klei en mengsels van beiden.

Het bos is een brongebied. De Berchembosbeek die in het bos ontspringt, vormt de grens tussen Brabant en Oost-Vlaanderen. Gevoed door talrijke andere bronnen vloeit ze verder in de Wolfsputbeek die in de Dender uitmondt. Hoogstammige bomen, heesters en struiken groeien er weelderig.

In het Berchembos komt een diepe holle weg voor, de Postkoetsweg, met bermen van acht tot tien meter hoog. Het is een holle weg van het ravijntype, de meest zeldzame soort holle weg. Holle wegen zijn in de laatste ijstijd ontstaan. Het smeltwater van ijs en sneeuw erodeerde een diepe geul in het bos. In het zeer steile, diep ingesneden deel van de Postkoetsweg werd een trapvormig knuppelpad aangelegd.

Kluisberg

Poelk: De grot van Poelk

De drukke verbindingsweg Ninove-Brussel scheidt de gehuchten Tomberg en Poelk van de rest van het dorp. Het landschap trekt zich daar echter niets van aan. Na de luwte van Poelk slingeren de wegen zich weer stevig naar boven, richting Tomberg en de Woestijn. Tussen deze gehuchten in vinden we de Grot van Poelk, een replica van het bedevaartsoord in Lourdes. Het is een plek waar men troost en steun komt zoeken. De vele bankjes zijn een rustpunt voor fietsers, wandelaars, natuurgenieters.

Huslbroekbos met de hut van Mestdagh

Het Hulsbroekbos is een gemengd bronbos met planten die houden van natte voeten. Dieren en planten profiteren hier van een grote hoeveelheid dood hout om zich te voeden en te verschuilen.
Aan de zuidkant van het Hulbroekbos staat de Mestdaghut, een hut van wilgen, ter nagedachtenis van natuurpionier en voorzitter van Natuurpunt Roosdaal, Freddy Mestdagh. De koepelvormige hut werd gemaakt van wilgentenen. Die wortelen makkelijk en zorgen voor een levende hut.

Gehucht De Woestijn met Woestijnkapel

Het gehucht “De Woestijn” strekt zich uit over Roosdaal en Gooik. Trekpleister is de “Woestijnkapel” of de “Kapel van het Heilig Kruis”, gelegen op het grondgebied van Gooik.

De kapel kwam er in de 13de eeuw toen de honden van een schaapherder bij het omwoelen van de grond een geelkoperen kruisbeeld vonden. De herder schonk het kruis aan de kerk van Gooik maar daar verdween het en werd teruggevonden op de oorspronkelijke vindplaats. Het kruis dat rond 1280 moet vervaardigd zijn, werd al snel het onderwerp van verering als bedevaartsoord voor pelgrims die naar de Woestijn kwamen. Dat was een goede reden om in dit gebied, dat toen nog afgelegen was, een kapel te bouwen.
De huidige kapel kwam er in 1600 en het ongewelfd portaal werd toegevoegd in 1713. In de kapel staat een barok portiekaltaar uit 1635 met twee Korinthische zuiltjes. De kapel en zijn mooie omgeving zijn vandaag vooral een aantrekkingspool voor trouwlustigen.
De Woestijnkapel bevindt zich op het “Jacobskerkenpad” naar Santiago de Compstella. In juli 2010 werd een “schelp” ingemetseld naast de ingang. Deze werd op 23 juli ingehuldigd en ingezegend.

Strijtem

Strijtemnaren dragen als bijnaam “de waterdrinkers”. De oudste vermelding van de dorpsnaam vinden we in een oorkonde uit 1141. Toen schreef men Stritem. Latere schrijfwijzen zijn Streythem, Striethem en in 1570 was dat Strijthem. Van een van de vroegere kasteelbewoners van Strijtem klonk de familiespreuk “Nunc en Semper” (Nu en Altijd). De leuze is perfect toepasbaar op het Strijtem van vandaag want sinds 2003 is de dorpskern beschermd.

Borchtlombeek

Van oudsher twee entiteiten, Borchtlombeek en Kattem, met daartussen “d’Eigendom” (nu langsheen de Reusestraat), een historisch autonoom gebied dat nooit tot een hertogdom (Brabant) of tot een graafschap (Vlaanderen) behoorde.
Vakkundig (?) in twee gesneden bij de fusie van gemeenten in 1977: deels naar Liedekerke en deels naar het al in 1965 gefuseerde Roosdaal. Het naar Liedekerke overgehevelde deel blijft tot de parochie Borchtlombeek behoren. Een aantal oude boerderijen tekenen het dorp. Centraal (Kerkstraat 6) ligt een gesloten hoeve die opklimt tot in de 18de eeuw.

Pamel

Pamel ontstond aan de oevers van de Dender waar de abdij van Ninove een parochie oprichtte en de heren van Pamel en Ledeberg hun eerste burcht bouwden. Tegelijk groeide er een landbouwersgemeenschap die gebruik maakte van de weilanden en rijke gronden langs de rivier. Dat het dorp uiteindelijk tot het Pajottenland ging behoren, danken we aan twee factoren. Ten eerste werd Pamel in 1236 opgenomen in het Land van Gaasbeek, een slimme zet van de Brabantse hertog Hendrik II. En ten tweede was er Frans-Jozef de Gronckel, de man die men kan beschouwen als de geestelijke vader van het Pajottenland. Daar had alweer de Dender alles mee te maken. De rivier moest dienen als afbakening van zijn “nieuwe” streek. Ook vandaag doet de Dender nog steeds dienst als één van de scheidingslijnen tussen Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen.
Het laagste punt van Pamel, aan de rechteroever van de Dender, was lang de eerste, levendige dorpskern. Daar getuigen het voormalig Meiershuis en het Hof De Kam tot op vandaag van. Het oude dorp is echter niet meer. Veel heeft dit te maken met de bouw van een nieuwe neogotische kerk aan de Grote Varing, een hoger gelegen gedeelte. Die kwam aan het begin van de 20ste eeuw nadat de toren van de oude, middeleeuwse kerk het begaf.

O.L.V.-Lombeek

Tweeduizend jaar geleden vestigden de Romeinen zich in de vruchtbare vallei van de “Lome” beek. Toen 1000 jaar later de Lieve Vrouw van Lombeek naar Halle werd gebracht, keerde zij naar haar mooie Lombeek terug.
In 2008 werd O.L.V.- Lombeek verkozen als mooiste dorp van Vlaams-Brabant. In de finale van de wedstrijd “het mooiste dorp van Vlaanderen” won Lombeek het van Gaasbeek en Hakendover.
Het landschap doet denken aan de schilderijen van Breugel en doet zelfs wat Toscaans aan. De woonkernen zijn op harmonieuze wijze in dit geheel geïntegreerd en vooral de dorpskern heeft zijn stemmigheid behouden.
De woningen staan er geschaard rond de historische kerk, het kasteel Rokkenborg en in het centrum “De Kroon”, een afspanning uit de 18de eeuw.

Ledeberg

De Hogen berg (Ledeberg) ligt op 75 m boven de zeespiegel. Bij goed weer kan je hier genieten van een mooi vergezicht over het golvende Pajottenland en de uitgestrekte Denderstreek.
De Ledebergse Kluisberg is, wat men noemt, een getuigenheuvel in het Pajotse landschap. Van de vroegere burcht is geen enkel spoor overgebleven. Enkel de kasteel-achtige toren van de kerk doet ons denken aan een burcht.

De voormalige burchtkapel of Kapel van de heilige Apollonia werd in 1963 bevorderd tot parochiekerk. Het is een oude bedevaartplaats, in 12de eeuw al vermeld als hulpkerk van Pamel. In de 13de eeuw wordt ze aan het Sint-Jans-Gasthuis te Brussel geschonken en nog later aan de Norbertijnerabdij van Ninove.

De oorsprong van de kapel is wellicht een burchtkapel van de heren van Ledeberg. De kerk bevat een glasraam van de H. Apollonia uit 1959 en een altaar met een beeld van deze heilige die vereerd wordt tegen tandpijn.
Een van de voormalige heren van de verdwenen burcht, Judocus Vlijt, was de opdrachtgever voor het schilderen van het Lam Gods. Zowel hij als zijn vrouw, Elisabeth Borluut, werden door Jan Van Eyck vereeuwigd in het wereldberoemde werk. Het zou zelfs kunnen dat Jan Van Eyck ooit in Ledeberg zijn opdrachtgever bezocht en onder indruk was van het uitzicht over de vallei: het golvende landschap op het middenpaneel van het Lam Gods is immers erg gelijkend.

Op de Ledebergdries vinden we de woning Borguinon, daterend van 1719 en vanaf 1919 in het bezit van de familie Borguinon. De eigenaar was actief in de frontbeweging en de IJzerbedevaart. De woning behoort tot de Lindemansschool en deed dient als jongensinternaat. Ze werd in 1910 herbouwd.

Kattem

In 1945 werd het gedeelte van het gehucht “Cathem” dat op grondgebied van Pamel lag, toegevoegd aan het grondgebied van Borchtlombeek. Tegelijkertijd werd een kapelanij opgericht, afhangend van de parochie Borchtlombeek. Een kapelanij met een kapelaan, maar de bewoners van Kattem spraken steevast over hun pastorie en hun parochie.

In 1947 werd een nieuwe kerk en een kleine pastorie gebouwd. In 1966 werd het koor verrijkt met het beeld “de Verrezen Christus” en in 1992, ter gelegenheid van het gouden priesterjubileum van pastoor De Bondt, met twee nieuwe glasramen.

Jozef De Bondt, volks en minzaam werd het “klein pastoortje van Kattem” genoemd.
In 2002 ging hij met pensioen en nam pastoor Smismans van Pamel even zijn taak over tot pastoor Hans Decancq pasoor werd in Borchtlombeek en ook in Kattem.

Kattem had ook gedurende enkele jaren een kleuterschooltje. Het schooltje hield enkele tientallen jaren stand maar werd uiteindelijk gesloten. De parochiezaal is de ontmoetingsplaats voor verenigingen.

Aan de Kapelleweg vinden we een kapel toegewijd aan O.L.V.- van den Eik. In 1880 heeft men deze kapel afgebroken en een nieuwe gebouwd.

Tijdens de eerste wereldoorlog werd er langs de Kattemstraat een kapel opgericht opdat onze soldaten ongedeerd uit de oorlog zouden terugkeren. Bijna negentig jaar later werd de kapel, samen met de omliggende huisjes, aan Providentia verkocht om er een woonerf op te richten. Een nieuwe kapel werd gebouwd op het Pastoor J. De Bondterf.

Hof te Kattem

Hoeve “Hof te Kattem”, een stichting uit de 12de eeuw van de abdij van Ninove. De abdij van Ninove behield het pachthof tot de Franse Revolutie.
Nu is het een boerderij met geplaveid erf en gebouwen in los verband, in de kern opklimmend tot de 18de eeuw doch met bakstenen gevels uit de 19de eeuw vermoedelijk ter vervanging van leembouw waarvan echter geen sporen overblijven.